← دسته بندی برندها →

• برندهای مبلمان
• برندهای دکوراسیون
• برندهای ساختمانی

• برندهای ساعت
• برندهای طلا و جواهر
• برندهای پوشاک

• برندهای مسافرتی
• برندهای رستورانی
• خدمات مجالس

• برندهای خودرو
• برندهای ورزشی
• شوروم های لوکس

← مقالات لایف استایل لوکس →

• خودرو
• گردشگری
• ورزشی

• مبلمان
• دکوراسیون
• ساختمانی

• ساعت
• طلا و جواهر
• پوشاک

• رستوران
• مقالات سلبریتی ها
• مقالات لاکچری

← تیزرهای لایف استایل لوکس →

• تیزرها
• تیزرهای خودرو

• تیزرهای دکوراسیون
• تیزرهای مبلمان

• تیزرهای ساختمانی
• تیزرهای گردشگری

• تیزرهای سلبریتی ها
• تیزرهای ورزشی

برج سی ان تورنتو

مقاله برج سی ان تورنتو با تصاویر با کیفیت

برج CN یک برج بتنی ارتباطی و رصدی با ارتفاع ۵۵۳.۳ متر (۱۸۱۵.۳ فوت) است که در مرکز شهر تورنتو، انتاریو، کانادا واقع شده است. این بنا که در زمین های راه آهن سابق ساخته شده بود، در سال 1976 تکمیل شد. نام آن "CN" در ابتدا به Canadian National، شرکت راه آهنی که برج را ساخته بود اشاره داشت. پس از تصمیم راه‌آهن مبنی بر واگذاری دارایی‌های غیراصولی راه‌آهن باری قبل از خصوصی‌سازی شرکت در سال 1995، این برج را به شرکت کانادایی لندز، یک شرکت فدرال که مسئول توسعه املاک و مستغلات است واگذار کرد.

برج CN رکورد بلندترین سازه مستقل جهان را به مدت 32 سال تا سال 2007 که توسط برج خلیفه پیشی گرفت، در اختیار داشت و تا سال 2009 که توسط برج کانتون پیشی گرفت، بلندترین برج جهان بود. این سازه در حال حاضر نهمین سازه بلند مستقل در جهان است و همچنان بلندترین سازه مستقل روی زمین در نیمکره غربی باقی مانده است. در سال 1995، برج CN به عنوان یکی از عجایب هفتگانه مدرن جهان توسط انجمن مهندسین عمران آمریکا اعلام شد. همچنین به فدراسیون جهانی برج های بزرگ تعلق دارد. این برج نمادی از خط افق تورنتو است و سالانه بیش از دو میلیون بازدیدکننده بین‌المللی را به خود جذب می‌کند.

بررسی تاریخچه برج سی ان تورنتو

مفهوم اصلی برج CN برای اولین بار در سال 1968 زمانی که راه آهن ملی کانادا می خواست یک پلت فرم ارتباطی تلویزیونی و رادیویی بزرگ برای خدمت به منطقه تورنتو بسازد و قدرت صنعت کانادا و به ویژه CN را نشان دهد، شکل گرفت. این طرح ها طی چند سال بعد تکامل یافت و این پروژه در سال 1972 رسمی شد. این برج بخشی از مترو سنتر، توسعه بزرگی در جنوب خیابان فرانت در زمین‌های راه‌آهن و یک حیاط بزرگ سوئیچینگ راه‌آهن بود که پس از افتتاح حیاط مک میلان در شمال شهر در سال 1965 از کار افتاده بود. سپس به نام تورنتو یارد شناخته می شد و اعضای کلیدی تیم پروژه NCK Engineering به عنوان مهندس سازه بودند. همانطور که تورنتو در اواخر دهه 1960 و اوایل دهه 1970 به سرعت رشد کرد، آسمان خراش های متعددی در مرکز شهر ساخته شد که مهم ترین آنها First Canadian Place بود. ماهیت انعکاسی ساختمان‌های جدید کیفیت سیگنال‌های پخش را کاهش می‌دهد که به آنتن‌های جدید و بالاتری نیاز دارند که حداقل ۳۰۰ متر (۹۸۰ فوت) ارتفاع دارند. در آن زمان، بیشتر ارتباطات داده از طریق پیوندهای مایکروویو نقطه به نقطه انجام می شد که آنتن های بشقاب آن سقف ساختمان های بزرگ را می پوشاند.

از آنجایی که هر آسمان خراش جدید به مرکز شهر اضافه می شد، پیوندهای خط دید قبلی دیگر امکان پذیر نبود. CN قصد داشت فضای "هاب" را برای پیوندهای مایکروویو اجاره کند که تقریباً از هر ساختمانی در منطقه تورنتو قابل مشاهده است. طرح اولیه برج سه پایه ای متشکل از سه "ستون" استوانه ای مستقل را در نظر می گرفت که در ارتفاعات مختلف توسط پل های ساختاری به هم متصل شده بودند. اگر ساخته می شد، این طرح به طور قابل توجهی کوتاه تر بود، با آنتن فلزی تقریباً در جایی که بخش بتنی بین سطح اصلی و SkyPod امروزی قرار دارد. همانطور که تلاش طراحی ادامه یافت، با یک هسته شش ضلعی پیوسته منفرد به SkyPod، با سه پایه نگهدارنده که در شش ضلعی زیر سطح اصلی ترکیب شده بودند، به طرح فعلی تبدیل شد و یک ساختار بزرگ Y شکل در سطح زمین را تشکیل داد.

برج سی ان

ایده سطح اصلی به شکل فعلی در همین زمان شکل گرفت، اما عرشه فضایی (که بعداً SkyPod نام گرفت) تا مدتی بعد بخشی از برنامه ها نبود. یک مهندس، به ویژه، احساس می کرد که بازدیدکنندگان احساس می کنند سکوی مشاهده بالاتر ارزش پرداخت اضافی را دارد و هزینه ها از نظر ساخت و ساز زیاد نیست. همچنین مدتی در همین نقطه بود که متوجه شد این برج می‌تواند به بلندترین سازه جهان برای بهبود کیفیت سیگنال و جذب گردشگران تبدیل شود و برنامه‌ها برای اعمال تغییرات ظریف در سراسر ساختار برای این منظور تغییر کردند. برج CN توسط شرکت سیمان کانادا (همچنین به عنوان شرکت بنیاد سیمان کانادا در آن زمان شناخته می‌شد)، یکی از شرکت‌های تابعه Skanska سوئد، یک گروه توسعه پروژه و ساخت و ساز جهانی، ساخته شد. ساخت و ساز در 6 فوریه 1973 با حفاری های عظیم در پایه برج برای فونداسیون آغاز شد. در زمان تکمیل فونداسیون، 56000 تن (62000 تن کوتاه؛ 55000 تن بلند) خاک و شیل تا عمق 15 متری (49.2 فوت) در مرکز و پایه ای با 7000 متر مکعب (9200 متر مکعب) برداشته شد. بتن با 450 تن (496 تن کوتاه؛ 443 تن بلند) میلگرد و 36 تن (40 تن کوتاه؛ 35 تن بلند) کابل فولادی به ضخامت 6.7 متر (22 فوت) ساخته شده است.

این بخش از ساخت و ساز نسبتاً سریع بود، و تنها چهار ماه بین شروع و آماده شدن فونداسیون برای ساخت و ساز در بالا لازم بود. برای ایجاد ستون اصلی، کارگران یک شکل لغزنده هیدرولیکی در پایه ساختند. این به خودی خود یک شاهکار مهندسی نسبتاً بی‌سابقه بود که از یک پلت فرم فلزی بزرگ تشکیل شده بود که با سرعت حدود 6 متر (20 فوت) در روز روی جک‌ها بالا می‌رفت تا بتن زیر بتن کند. بتن از دوشنبه تا جمعه (و نه به طور مداوم) توسط یک تیم کوچک از مردم تا 22 فوریه 1974 ریخته می شد، در آن زمان این بتن در حال حاضر به بلندترین سازه در کانادا تبدیل شده بود، و از Inco Superstack اخیراً ساخته شده در سادبری که با استفاده از موارد مشابه ساخته شده بود، پیشی گرفت. این برج حاوی 40500 مترمکعب (53000 متر مکعب) بتن است که همه آنها در محل مخلوط شده اند تا از قوام دسته ای اطمینان حاصل شود. از طریق ریزش، دقت عمودی برج با مقایسه محل شکل لغزش با شاقول های عظیمی که از آن آویزان شده بودند، که توسط تلسکوپ های کوچک از زمین مشاهده می شد، حفظ شد. بیش از ارتفاع برج، از دقت عمودی واقعی تنها 29 میلی متر (1.1 اینچ) متفاوت است.

برج سی ان

در آگوست 1974، ساخت سطح اصلی آغاز شد. با استفاده از 45 جک هیدرولیک متصل به کابل‌هایی که از یک تاج فولادی موقت به بالای برج متصل شده‌اند، دوازده قالب فولادی و چوبی غول‌پیکر به آرامی بالا رفتند و در نهایت حدود یک هفته طول کشید تا تا موقعیت نهایی خود خزیدن. این فرم ها برای ایجاد براکت هایی که سطح اصلی را پشتیبانی می کنند و همچنین پایه ای برای ساخت خود سطح اصلی استفاده می شود. عرشه فضایی (که در حال حاضر SkyPod نامیده می شود) از بتن ساخته شده بود که در یک قاب چوبی متصل به میلگرد در عرشه سطح پایین ریخته می شد و سپس با یک نوار فشاری فولادی بزرگ در اطراف تقویت می شد. در حالی که هنوز در حال ساخت بود، برج CN رسماً در 31 مارس 1975 به بلندترین سازه مستقل جهان تبدیل شد.

این آنتن در ابتدا قرار بود توسط جرثقیل نیز بالا برود، اما در طول ساخت، هلیکوپتر Sikorsky S-64 Skycrane زمانی در دسترس قرار گرفت که ارتش ایالات متحده یکی از آنها را به اپراتورهای غیرنظامی فروخت. هلیکوپتر که «اولگا» نام داشت، ابتدا برای برداشتن جرثقیل مورد استفاده قرار گرفت و سپس آنتن را در 36 قسمت به سمت بالا به پرواز درآورد. پرواز قطعات آنتن برای خود یک جاذبه گردشگری جزئی بود و برنامه در روزنامه های محلی چاپ می شد. استفاده از هلیکوپتر باعث صرفه جویی در زمان ساخت چند ماهه شد و این مرحله به جای شش ماه برنامه ریزی شده، تنها سه هفته و نیم طول کشید. این برج در 2 آوریل 1975 پس از 26 ماه ساخت به پایان رسید و رسماً رکورد ارتفاع از برج اوستانکینو مسکو را به ثبت رساند و مجموع جرم را به 118000 تن (130000 تن کوتاه؛ 116000 تن بلند) رساند.

دو سال پس از ساخت و ساز، طرح‌های مترو مرکز کنار گذاشته شد و برج را در زمین‌های راه‌آهن در فضایی که در آن زمان یک فضای نیمه صنعتی متروکه بود، منزوی کرد. این امر باعث ایجاد مشکلات جدی برای دسترسی گردشگران به برج شد. ند بالدوین، معمار پروژه با جان اندروز، در آن زمان نوشت که «تمام منطقی که طراحی مسکن پایین را دیکته می‌کرد، به هم ریخته است» و در چنین شرایط مضحکی، Canadian National به سختی این مکان را برای ساختن انتخاب می‌کرد.

برج CN در 26 ژوئن 1976 افتتاح شد وهزینه‌های ساخت تقریباً 63 میلیون دلار کانادا (278 میلیون دلار در سال 2020) طی پانزده سال بازپرداخت شد. از اواسط دهه 1970 تا اواسط دهه 1980، برج CN عملا تنها توسعه در امتداد خیابان جبهه غربی بود. به دلیل پارکینگ های وسیع و عدم توسعه در منطقه در آن زمان، هنوز امکان دیدن دریاچه انتاریو از پای برج CN وجود داشت. با توسعه منطقه اطراف برج، به ویژه با تکمیل مرکز کنوانسیون مترو تورنتو (ساختمان شمالی) در سال 1984 و SkyDome در سال 1989 (در سال 2005 به مرکز راجرز تغییر نام داد)، زمین های راه آهن سابق بازسازی شدند و برج به مرکز شهر تبدیل شد. یک منطقه سرگرمی تازه در حال توسعه. دسترسی با ساخت SkyWalk در سال 1989 بسیار بهبود یافت، که برج و SkyDome را به ایستگاه راه آهن و مترو اتحادیه نزدیک و به نوبه خود به سیستم عابر پیاده زیرزمینی PATH شهر متصل کرد. در اواسط دهه 1990، مرکز یک منطقه توریستی پر رونق بود.

هنگامی که برج CN در سال 1976 افتتاح شد، سه نقطه مشاهده عمومی وجود داشت: SkyPod (در آن زمان به عنوان عرشه فضایی شناخته می‌شد) که در ارتفاع 447 متری (1467 فوتی) قرار داشت، سطح رصد داخلی (که بعداً سطح دیدبان داخلی نام گرفت) در ارتفاع 346 متری ( 1135 فوت) و تراس دید در فضای باز (در همان سطح طبقه شیشه ای) در 342 متر (1122 فوت). یک طبقه بالاتر از سطح مشاهده داخلی، رستوران Top of Toronto بود که هر 72 دقیقه یک بار یک دور را تکمیل می کرد. زمانی که بدلکار دار رابینسون در سال‌های 1979 و 1980 بدلکار از برج CN پرید، این برج توجه رسانه‌های جهانی را به خود جلب کرد. اولین مورد برای صحنه‌ای از فیلم Highpoint بود که در آن رابینسون 250000 دلار (856250 دلار در سال 2020) دریافت کرد و دومی برای یک مستند شخصی بود هر دو بدلکاری از یک سرعت گیر سیمی متصل به پشت او استفاده می کردند. در 26 ژوئن 1986، دهمین سالگرد افتتاح برج، دن گودوین، مدافع آتش نشانی و نجات بلندمرتبه، در یک رویداد تبلیغاتی حمایت شده، از دست و پاهای خود برای بالا رفتن از بیرون برج استفاده کرد، شاهکاری که او دو بار انجام داد. در همان روز. پس از هر دو صعود، او از چندین راپل برای فرود آمدن به زمین استفاده کرد.

برج سی ان

یک کف شیشه ای در ارتفاع 342 متری (1122 فوت) در سال 1994 نصب شد و راه‌آهن ملی کانادا این برج را قبل از خصوصی‌سازی شرکت در سال 1995 به شرکت Canada Lands فروخت، زمانی که این شرکت تمام عملیات‌هایی را که مستقیماً به تجارت اصلی حمل‌ونقل کالا مربوط نمی‌شد واگذار کرد. نام برج و علامت کلمه برای حذف آرم راه‌آهن CN تنظیم شد و برج به برج ملی کانادا (از برج ملی کانادا) تغییر نام داد، اگرچه این برج معمولاً برج CN نامیده می‌شود. تغییرات بیشتری از سال 1997 تا ژانویه 2004 انجام شد، شرکت TrizecHahn برج را مدیریت کرد و چندین پروژه توسعه از جمله توسعه سرگرمی و احیای 26 میلیون دلار کانادا را آغاز کرد که شامل افزودن دو آسانسور جدید در سال 1997 (به مجموع شش آسانسور) و متعاقباً تغییر مکان بود. راه پله از سمت شمال به داخل هسته ساختمان، تبدیلی که نه پله را نیز به صعود اضافه کرد.

تریزک هان تقریباً در همان زمان مالک برج ویلیس (برج سیرز در آن زمان) در شیکاگو نیز بود. در سال 2007، چراغ‌های دیود ساطع نور (LED) جایگزین چراغ‌های رشته‌ای شدند که برج CN را در شب روشن می‌کردند، دلیل آن این بود که چراغ‌های LED نسبت به چراغ‌های رشته‌ای مقرون به صرفه‌تر و انرژی کارآمدتر هستند. رنگ چراغ‌های LED در مقایسه با رنگ سفید ثابت چراغ‌های رشته‌ای می‌تواند تغییر کند. در 12 سپتامبر 2007، برج خلیفه، که در آن زمان در دست ساخت بود و با نام برج دبی شناخته می شد، از برج CN به عنوان بلندترین سازه مستقل جهان پیشی گرفت. در سال 2008، پانل های شیشه ای در یکی از آسانسورهای برج CN نصب شد که رکورد جهانی (346 متر) را برای بالاترین طبقه شیشه ای آسانسور در جهان ایجاد کرد.

در 1 آگوست 2011، برج CN EdgeWalk را افتتاح کرد، تفریحی که در آن افراد هیجان‌خواه می‌توانند روی سقف غلاف اصلی برج در ارتفاع 356 متری (1168.0 فوت) که دقیقاً بالای رستوران 360 است، قدم بزنند. این بالاترین پیاده روی دایره ای کامل و بدون دست در جهان است. بازدیدکنندگان به یک سیستم راه‌آهن سقفی متصل می‌شوند و در لبه غلاف اصلی برج CN در بالای رستوران 360 درجه روی یک کف فلزی 1.5 متری (4.9 فوت) قدم می‌زنند. این جاذبه در طول زمستان و در طول دوره های طوفان های الکتریکی و بادهای شدید بسته است. یکی از مهمانان قابل توجهی که از EdgeWalk بازدید کرد، کمدین کانادایی ریک مرسر بود که به عنوان اولین قسمت از فصل نهم برنامه طنز خبری تلویزیون CBC، Rick Mercer Report به نمایش درآمد.

در آنجا جان آردن خواننده پاپ کانادایی او را همراهی می کرد. این قسمت اولین بار در 10 آوریل 2013 پخش شد. پایه برج CN خانه شعله های اصلی Pan Am Games بود که نقش مهمی در مراسم افتتاحیه و اختتامیه داشتند. در 10 ژوئیه 2015، برج CN در مراسم افتتاحیه بازی های پان آمریکن 2015 گنجانده شد. یک بخش از پیش ضبط‌شده، ورزشکار دوومیدانی برونی سورین را نشان می‌داد که شعله آتش را به دونووان بیلی دونده در EdgeWalk می‌داد و به سمت مرکز راجرز می‌رفت. نمایش آتش بازی از برج به عنوان پایان مراسم انجام شد. در 1 ژوئیه 2017، به عنوان بخشی از جشن سراسری کانادا 150، بار دیگر آتش بازی از برج در یک نمایش پنج دقیقه ای هماهنگ با نورهای برج و موسیقی پخش شده از یک ایستگاه رادیویی محلی شلیک شد.

بررسی روشنایی و ارتفاع برج سی ان تورنتو

برج CN در ابتدا در شب با لامپ های رشته ای روشن می شد که در سال 1997 به دلیل ناکارآمدی و هزینه تعمیر آنها حذف شدند. در ژوئن 2007، برج با 1330 چراغ LED فوق‌العاده در داخل چاه آسانسور تجهیز شد که از بالای غلاف اصلی و به سمت بالای دکل برج تیراندازی می‌کردند تا برج را از غروب تا ساعت 2 بامداد روشن کنند. مراسم افتتاحیه رسمی در تاریخ برگزار شد. این برج در روزهای تعطیل و برای بزرگداشت رویدادهای مهم، طرح روشنایی خود را تغییر می دهد. پس از جام خاکستری 95 در تورنتو، برج به رنگ سبز و سفید روشن شد تا نشان دهنده رنگ‌های قهرمان جام خاکستری ساسکاچوان راگریدرز باشد. از غروب آفتاب در 27 اوت 2011 تا طلوع آفتاب روز بعد، برج به رنگ نارنجی، رنگ رسمی حزب دموکراتیک نوین (NDP)، برای بزرگداشت مرگ رهبر فدرال NDP و رهبر اپوزیسیون رسمی جک لیتون روشن شد. زمانی که نلسون ماندلا رئیس جمهور سابق آفریقای جنوبی درگذشت، برج به رنگ پرچم آفریقای جنوبی روشن شد.

هنگامی که وزیر دارایی سابق فدرال تحت رهبر محافظه‌کاران استفان هارپر، جیم فلاهرتی درگذشت، برج به رنگ سبز روشن شد تا میراث ایرلندی کانادایی او را منعکس کند. در شب حملات پاریس در 13 نوامبر 2015، این برج رنگ های پرچم فرانسه را به نمایش گذاشت.

در 8 ژوئن 2021، برج پس از صعود به نیمه نهایی پلی آف جام استنلی 2021، رنگ های رقیب اصلی تورنتو میپل لیفز مونترال کانادا را به نمایش گذاشت. LED ها که از یک رایانه رومیزی با کنترلر رابط شبکه بی سیم در برلینگتون، انتاریو برنامه ریزی شده اند، نسبت به چراغ های رشته ای قبلی انرژی کمتری برای نور مصرف می کنند (10٪ انرژی کمتر از نسخه کم نور و 60٪ کمتر از نسخه با نور روشن). هزینه تخمینی استفاده از ال ای دی ها 1000 دلار در ماه است. در طول فصل مهاجرت پرندگان بهار و پاییز، چراغ ها خاموش می شوند تا مطابق با برنامه آگاهی از نور مرگبار داوطلبانه باشد، که "ساختمان ها را تشویق می کند تا نور بیرونی غیر ضروری را برای کاهش مرگ و میر پرندگان در طول مهاجرت بهار و تابستان کم کنند."

برج سی ان

رکوردهای جهانی گینس برج CN را "بلندترین برج خود نگهدار جهان" و "بلندترین برج ایستاده جهان" نامیده است. اگرچه گینس حداقل یک بار این توصیف از برج CN را تحت عنوان "بلندترین ساختمان" فهرست کرده است، آن را نیز در فهرست "بلندترین برج" قرار داده است، و آن را از فهرست "بلندترین ساختمان ها" حذف کرده است. در سال 1996، گینس طبقه بندی برج را به "بلندترین ساختمان و سازه مستقل جهان" تغییر داد. Emporis و شورای ساختمانهای بلند و زیستگاه شهری هر دو برج CN را به عنوان بلندترین سازه مستقل جهان در خشکی فهرست کردند و به طور خاص بیان کردند که برج CN یک ساختمان واقعی نیست و در نتیجه عنوان بلندترین ساختمان جهان را به Taipei 101 اعطا کردند که 44 متر (144 فوت) کوتاه تر از برج CN است.موضوع بلندترین ارتفاع زمانی که برج خلیفه که در آن زمان در حال ساخت بود، از ارتفاع برج CN در سال 2007 فراتر رفت، مطرح شد اگرچه برج CN شامل یک رستوران، یک فروشگاه هدایا و سطوح مشاهده‌ای متعدد است، اما طبقات به طور مداوم از سطح زمین وجود ندارد و بنابراین توسط شورای ساختمان‌های بلند و زیستگاه شهری (CTBUH) یا Emporis، ساختمانی در نظر گرفته نمی‌شود.

CTBUH ساختمان را به عنوان "ساختاری که برای مقاصد مسکونی، تجاری یا تولیدی طراحی شده است. یک ویژگی اساسی ساختمان این است که دارای طبقات است." برج CN و سایر سازه های مشابه - مانند برج Ostankino مسکو، روسیه؛ برج مروارید شرقی در شانگهای، چین؛ استرات در لاس وگاس، نوادا، ایالات متحده؛ و برج ایفل در پاریس، فرانسه – به عنوان «برج‌ها» طبقه‌بندی می‌شوند، که سازه‌های مستقلی هستند که ممکن است دارای عرشه‌های رصد و چند سطح قابل سکونت دیگر باشند، اما از زمین به بالا طبقه ندارند. برج CN با این تعریف تا سال 2010 بلندترین برج بود. بلندتر از برج CN، دکل‌ها و برج‌های رادیویی متعددی هستند که توسط سیم‌های مخصوص نگه‌داشته می‌شوند، بلندترین آنها دکل تلویزیون KVLY در بلانچارد، داکوتای شمالی، در ایالات متحده با ارتفاع 628 متر (2060 فوت) است که پیشرو است. برای تمایز بین این ساختارها و ساختارهای "آزاد ایستاده". علاوه بر این، سکوی پترونیوس 610 متر (2001 فوت) بالاتر از پایه خود در انتهای خلیج مکزیک قرار دارد، اما تنها 75 متر بالای این سکوی نفت و گاز طبیعی بالای آب قرار دارد، و بنابراین ساختار تا حدی توسط شناوری آن پشتیبانی می شود. مانند برج CN، هیچ یک از این سازه های بلندتر معمولاً ساختمان محسوب نمی شوند.

برج سی ان

در 12 سپتامبر 2007، برج خلیفه، که یک هتل، ساختمان مسکونی و تجاری در دبی، امارات متحده عربی است، و قبل از افتتاح به نام برج دبی شناخته می‌شد، از ارتفاع 553.33 متری برج CN گذشت. برج CN رکورد بلندترین سازه مستقل روی زمین را برای بیش از 30 سال داشت. پس از اینکه برج خلیفه رسماً توسط رکوردهای جهانی گینس به عنوان بلندترین سازه مستقل جهان به رسمیت شناخته شد، گینس مجدداً برج CN را به عنوان بلندترین برج مستقل جهان تأیید کرد. تعریف برج مورد استفاده توسط گینس توسط شورای ساختمانهای بلند و زیستگاه شهری به عنوان "ساختمانی که در آن کمتر از 50٪ از ساخت و ساز فضای قابل استفاده است" تعریف شد. کریگ گلندی، سردبیر رکوردهای جهانی گینس، اعلام کرد که برج خلیفه به عنوان یک برج طبقه بندی نشده است، زیرا فضای کف قابل استفاده زیادی دارد که نمی توان آن را به عنوان یک برج در نظر گرفت. برج CN همچنان رکوردهای جهانی را برای بالاترین انبار شراب در بالای زمین (در رستوران 360) با ارتفاع 351 متر، بالاترین رستوران بالای زمین با ارتفاع 346 متر و بلندترین برج بتنی ایستاده در طول گواهینامه گینس حفظ کرد.

برج CN در سال 2009 توسط برج کانتون در گوانگژو چین که 604 متر ارتفاع دارد، به عنوان بلندترین برج جهان پیشی گرفت. که به نوبه خود توسط Tokyo Skytree در سال 2011 پیشی گرفت، که در حال حاضر بلندترین برج با ارتفاع 634 متر (2080.1 فوت) است. برج CN، از سال 2018، به عنوان نهمین بلندترین سازه مستقل در خشکی ایستاده است، همچنان بلندترین سازه مستقل در نیمکره غربی است و سومین برج بلند است.

بررسی ساختار برج سی ان تورنتو

برج CN از چندین زیرساخت تشکیل شده است. بخش اصلی برج یک ستون شش ضلعی بتنی توخالی است که شامل راه پله ها و اتصالات برق و لوله کشی است. شش آسانسور برج در سه زاویه معکوس ایجاد شده توسط شکل شش ضلعی برج (دو آسانسور در هر زاویه) قرار دارند. هر یک از سه چاه آسانسور با شیشه پوشانده شده‌اند که امکان مشاهده مناظر شهر را فراهم می‌کند، زیرا آسانسورهای شیشه‌ای راه خود را از میان برج می‌گذرانند. پلکان در ابتدا در یکی از این زوایا (رو به شمال) قرار داشت، اما به داخل حفره مرکزی برج منتقل شد. آسانسورهای پنجم و ششم جدید برج در زاویه شش ضلعی قرار گرفتند که زمانی شامل راه پله بود.

در بالای بخش بتنی اصلی برج یک آنتن پخش فلزی به ارتفاع 102 متر (334.6 فوت) قرار دارد که سیگنال های تلویزیونی و رادیویی را حمل می کند. سه منطقه بازدیدکننده وجود دارد: طبقه شیشه ای و تراس مشاهده در فضای باز، که هر دو در ارتفاع 342 متری (1122 فوت) قرار دارند، سطح دیدبانی داخلی (که قبلاً به عنوان "سطح مشاهده داخلی" شناخته می شد) در 346 متر (1135 فوت) واقع شده است. ) و SkyPod بالاتر (که قبلاً به عنوان "عرشه فضایی" شناخته می شد) در 446.5 متر (1465 فوت)، درست زیر آنتن فلزی. شکل شش ضلعی بین دو ناحیه قابل مشاهده است. با این حال، در زیر عرشه اصلی، سه پایه نگهدارنده بزرگ به برج ظاهر یک سه پایه بزرگ می دهد.

برج سی ان

سطح عرشه اصلی دارای هفت طبقه است که برخی از آنها برای عموم آزاد است. در زیر فضاهای عمومی - در 338 متر (1108.9 فوت) - یک رادوم سفید بزرگ به شکل دونات وجود دارد که حاوی فرستنده‌های UHF ساختار است. کف شیشه ای و عرشه دید در فضای باز در ارتفاع 342 متری (1122.0 فوتی) قرار دارند. کف شیشه ای دارای مساحت 24 متر مربع (258 فوت مربع) است و می تواند فشار 4100 کیلو پاسکال (595 psi) را تحمل کند. واحدهای شیشه حرارتی کف دارای ضخامت 64 میلی‌متر (2.5 اینچ) هستند که از یک شیشه‌ای چند لایه 25 میلی‌متری (1.0 اینچی)، فضای هوایی 25 میلی‌متری (1.0 اینچ) و یک صفحه شیشه‌ای چند لایه 13 میلی‌متری (0.5 اینچ) تشکیل شده است. در سال 2008، یکی از آسانسورها برای اضافه کردن یک پانل کف شیشه ای ارتقا یافت، که اعتقاد بر این است که بالاترین خیز عمودی را در میان آسانسورهای مجهز به این ویژگی دارد. کافه هورایزنز و سطح دیدبانی در 346 متر (1135.2 فوت) است. رستوران 360، یک رستوران گردان که یک چرخش کامل را هر 72 دقیقه یک بار انجام می دهد، 351 متر (1151.6 فوت) است. هنگامی که برج برای اولین بار افتتاح شد، دیسکویی به نام Sparkles (در سطح مشاهده داخلی) نیز داشت که به عنوان بلندترین دیسکو و پیست رقص در جهان نامیده می شد.

یک پلکان فلزی پس از 1776 پله به سطح عرشه اصلی می‌رسد و SkyPod در ارتفاع 100 متری (328 فوت) بالاتر پس از 2579 پله. این بلندترین پلکان فلزی روی زمین است. این پله‌ها فقط برای استفاده اضطراری در نظر گرفته شده‌اند و برای عموم باز نیستند، مگر دو بار در سال برای رویدادهای خیریه پله‌نوردی. یک کوهنورد متوسط تقریباً 30 دقیقه طول می کشد تا به پایه رادوم صعود کند، اما سریع ترین صعود ثبت شده در سال 1989 توسط برندان کینوی، افسر پلیس استان انتاریو، 7 دقیقه و 52 ثانیه است. در سال 2002، جف آدامز، قهرمان المپیک و پارالمپیک کانادایی، با ویلچری که مخصوص طراحی شده بود، از پله های برج بالا رفت. پله‌ها در ابتدا در یکی از سه طرف برج (رو به شمال)، با نمای شیشه‌ای بودند، اما بعداً با جفت آسانسور سوم جایگزین شدند و پله‌ها به داخل هسته منتقل شدند. بالا رفتن از پلکان جدید و بدون پنجره که از حدود سال 2003 استفاده شده است، معمولاً بیش از ده دقیقه بوده است.

برج سی ان

طوفان باران یخ‌زده در 2 مارس 2007 منجر به تشکیل لایه‌ای از یخ به ضخامت چند سانتی‌متر در کناره‌های برج و دیگر ساختمان‌های مرکز شهر شد. خورشید یخ را ذوب کرد و بادهایی با سرعت 90 کیلومتر در ساعت (56 مایل در ساعت) بخشی از آن را از سازه دور کرد. این نگرانی وجود داشت که اتومبیل ها و شیشه های ساختمان های مجاور توسط تکه های بزرگ یخ شکسته شوند. در پاسخ، پلیس برخی از خیابان های اطراف برج را بستند. در ساعت شلوغی صبح در 5 مارس همان سال، پلیس منطقه خیابان‌های بسته را گسترش داد تا بزرگراه گاردینر را در فاصله 310 متری (1017 فوت) از برج قرار دهد، زیرا بادهای فزاینده یخ‌ها را دورتر می‌کرد، تا شمال خیابان کینگ غربی. 490 متر (1608 فوت) دورتر، جایی که پنجره تاکسی شکسته شد. پس از آن، در 6 مارس 2007، بزرگراه گاردینر پس از کاهش باد بازگشایی شد. در 16 آوریل 2018، ریزش یخ از برج CN سقف استادیوم راجرز سنتر مجاور را سوراخ کرد و باعث شد تا تورنتو بلو جیز بازی آن روز را به عنوان دو سر به روز بعد موکول کند. این سومین بازی دو سر در راجرز سنتر بود. در 20 آوریل، برج CN بازگشایی شد.

بررسی روشنایی و ارتفاع برج سی ان تورنتو

برج CN در ابتدا در شب با لامپ های رشته ای روشن می شد که در سال 1997 به دلیل ناکارآمدی و هزینه تعمیر آنها حذف شدند. در ژوئن 2007، برج با 1330 چراغ LED فوق‌العاده در داخل چاه آسانسور تجهیز شد که از بالای غلاف اصلی و به سمت بالای دکل برج تیراندازی می‌کردند تا برج را از غروب تا ساعت 2 بامداد روشن کنند. مراسم افتتاحیه رسمی در تاریخ برگزار شد. این برج در روزهای تعطیل و برای بزرگداشت رویدادهای مهم، طرح روشنایی خود را تغییر می دهد. پس از جام خاکستری 95 در تورنتو، برج به رنگ سبز و سفید روشن شد تا نشان دهنده رنگ‌های قهرمان جام خاکستری ساسکاچوان راگریدرز باشد. از غروب آفتاب در 27 اوت 2011 تا طلوع آفتاب روز بعد، برج به رنگ نارنجی، رنگ رسمی حزب دموکراتیک نوین (NDP)، برای بزرگداشت مرگ رهبر فدرال NDP و رهبر اپوزیسیون رسمی جک لیتون روشن شد. زمانی که نلسون ماندلا رئیس جمهور سابق آفریقای جنوبی درگذشت، برج به رنگ پرچم آفریقای جنوبی روشن شد. هنگامی که وزیر دارایی سابق فدرال تحت رهبر محافظه‌کاران استفان هارپر، جیم فلاهرتی درگذشت، برج به رنگ سبز روشن شد تا میراث ایرلندی کانادایی او را منعکس کند. در شب حملات پاریس در 13 نوامبر 2015، این برج رنگ های پرچم فرانسه را به نمایش گذاشت.

در 8 ژوئن 2021، برج پس از صعود به نیمه نهایی پلی آف جام استنلی 2021، رنگ های رقیب اصلی تورنتو میپل لیفز مونترال کانادا را به نمایش گذاشت. LED ها که از یک رایانه رومیزی با کنترلر رابط شبکه بی سیم در برلینگتون، انتاریو برنامه ریزی شده اند، نسبت به چراغ های رشته ای قبلی انرژی کمتری برای نور مصرف می کنند (10٪ انرژی کمتر از نسخه کم نور و 60٪ کمتر از نسخه با نور روشن). هزینه تخمینی استفاده از ال ای دی ها 1000 دلار در ماه است. در طول فصل مهاجرت پرندگان بهار و پاییز، چراغ ها خاموش می شوند تا مطابق با برنامه آگاهی از نور مرگبار داوطلبانه باشد، که "ساختمان ها را تشویق می کند تا نور بیرونی غیر ضروری را برای کاهش مرگ و میر پرندگان در طول مهاجرت بهار و تابستان کم کنند."

برج سی ان

CTBUH ساختمان را به عنوان "ساختاری که برای مقاصد مسکونی، تجاری یا تولیدی طراحی شده است. یک ویژگی اساسی ساختمان این است که دارای طبقات است." برج CN و سایر سازه های مشابه - مانند برج Ostankino مسکو، روسیه؛ برج مروارید شرقی در شانگهای، چین؛ استرات در لاس وگاس، نوادا، ایالات متحده؛ و برج ایفل در پاریس، فرانسه – به عنوان «برج‌ها» طبقه‌بندی می‌شوند، که سازه‌های مستقلی هستند که ممکن است دارای عرشه‌های رصد و چند سطح قابل سکونت دیگر باشند، اما از زمین به بالا طبقه ندارند. برج CN با این تعریف تا سال 2010 بلندترین برج بود. بلندتر از برج CN، دکل‌ها و برج‌های رادیویی متعددی هستند که توسط سیم‌های مخصوص نگه‌داشته می‌شوند، بلندترین آنها دکل تلویزیون KVLY در بلانچارد، داکوتای شمالی، در ایالات متحده با ارتفاع 628 متر (2060 فوت) است که پیشرو است. برای تمایز بین این ساختارها و ساختارهای "آزاد ایستاده". علاوه بر این، سکوی پترونیوس 610 متر (2001 فوت) بالاتر از پایه خود در انتهای خلیج مکزیک قرار دارد، اما تنها 75 متر بالای این سکوی نفت و گاز طبیعی بالای آب قرار دارد، و بنابراین ساختار تا حدی توسط شناوری آن پشتیبانی می شود. مانند برج CN، هیچ یک از این سازه های بلندتر معمولاً ساختمان محسوب نمی شوند.

برج سی ان

در 12 سپتامبر 2007، برج خلیفه، که یک هتل، ساختمان مسکونی و تجاری در دبی، امارات متحده عربی است، و قبل از افتتاح به نام برج دبی شناخته می‌شد، از ارتفاع 553.33 متری برج CN گذشت. برج CN رکورد بلندترین سازه مستقل روی زمین را برای بیش از 30 سال داشت. پس از اینکه برج خلیفه رسماً توسط رکوردهای جهانی گینس به عنوان بلندترین سازه مستقل جهان به رسمیت شناخته شد، گینس مجدداً برج CN را به عنوان بلندترین برج مستقل جهان تأیید کرد. تعریف برج مورد استفاده توسط گینس توسط شورای ساختمانهای بلند و زیستگاه شهری به عنوان "ساختمانی که در آن کمتر از 50٪ از ساخت و ساز فضای قابل استفاده است" تعریف شد.

کریگ گلندی، سردبیر رکوردهای جهانی گینس، اعلام کرد که برج خلیفه به عنوان یک برج طبقه بندی نشده است، زیرا فضای کف قابل استفاده زیادی دارد که نمی توان آن را به عنوان یک برج در نظر گرفت. برج CN همچنان رکوردهای جهانی را برای بالاترین انبار شراب در بالای زمین (در رستوران 360) با ارتفاع 351 متر، بالاترین رستوران بالای زمین با ارتفاع 346 متر و بلندترین برج بتنی ایستاده در طول گواهینامه گینس حفظ کرد. برج CN در سال 2009 توسط برج کانتون در گوانگژو چین که 604 متر ارتفاع دارد، به عنوان بلندترین برج جهان پیشی گرفت. که به نوبه خود توسط Tokyo Skytree در سال 2011 پیشی گرفت، که در حال حاضر بلندترین برج با ارتفاع 634 متر (2080.1 فوت) است. برج CN، از سال 2018، به عنوان نهمین بلندترین سازه مستقل در خشکی ایستاده است، همچنان بلندترین سازه مستقل در نیمکره غربی است و سومین برج بلند است.

برج سی ان

برندهای ساختمانی مقالات ساختمانی این مقاله را پسندیدید؟
برای دوستانتان در پیام رسان های معروف به اشتراک بگذارید. ارسال شما به ما کمک می کند همواره بهترین مطالب جهان را با بالاترین کیفیت ارائه کنیم. ←