← دسته بندی برندها →

• برندهای مبلمان
• برندهای دکوراسیون
• برندهای ساختمانی

• برندهای ساعت
• برندهای طلا و جواهر
• برندهای پوشاک

• برندهای مسافرتی
• برندهای رستورانی
• خدمات مجالس

• برندهای خودرو
• برندهای ورزشی
• شوروم های لوکس

← مقالات لایف استایل لوکس →

• خودرو
• گردشگری
• ورزشی

• مبلمان
• دکوراسیون
• ساختمانی

• ساعت
• طلا و جواهر
• پوشاک

• رستوران
• مقالات سلبریتی ها
• مقالات لاکچری

← تیزرهای لایف استایل لوکس →

• تیزرها
• تیزرهای خودرو

• تیزرهای دکوراسیون
• تیزرهای مبلمان

• تیزرهای ساختمانی
• تیزرهای گردشگری

• تیزرهای سلبریتی ها
• تیزرهای ورزشی

خانهٔ آبشار یکی از برترین آثار معماری قرن بیستم

مقاله خانهٔ آبشار یکی از برترین آثار معماری قرن بیستم با تصاویر با کیفیت

خانهٔ آبشار یا فالینگ‌ واتر (به انگلیسی: Falling water) که به آن "اقامتگاه کافمن" نیز گفته می شود٬ خانه‌ای است که معمار معروف آمریکایی، فرانک لوید رایت، در سال ۱۹۳۵ در پنسیلوانیای آمریکا طراحی کرده‌ است و جز یکی از برترین آثار معماری قرن بیستم به شمار می‌رود.

خانهٔ آبشار

این خانه در نزدیکی شهر پیتسبورگ و به سبک «معماری اُرگانیک» ساخته شده است.
محاسبات فنی این بنا را ویلیام وسلی پیترز انجام داد.

خانهٔ آبشار

ویژگی‌ها
1.   حداقل دخالت در محیط طبیعی
2.   تلفیق حجم ساختمان با محیط طبیعی به گونه ای که هر یک مکمل دیگری باشد
3.   ایجاد فضاهای خارجی بین ساختمان و محیط طبیعی
4.   تلفیق فضای داخل با خارج
5.   نصب پنجره های سرتاسری و از بین بردن گوشه های اتاق
6.   استفاده از مصالح محیط طبیعی مانند صخره ها و گیاهان چه در داخل و چه در خارج بنا
7.   نمایش مصالح به همان گونه که هست، چه سنگ باشد چه چوب و یا آجر
8.   استمرار نمایش مصالح از داخل به خارج نما

خانه آبشاری یا درخت کاج همان خانه ای است که توسط معمار سرشناس فرانک لیود رایت در سال 1935 در یکی از روستاهای جنوب غربی پنسیلوانیا ( 43 مایلی (یا 69 کیلومتری ) جنوبی ترین منطقه پیترز برگ طراحی شد. بخشی از این خانه با عنوان زیباترین طرح روی قسمتی از آبشار رود بیرران در بخش میل ران از شهرستان استی وارت ، استان فیات پنسیلوانیا در ، های نیز لورل از ناحیه هیلدز کوهستانی آلیجنی در زمان کمی پس از ارائه طرح مذکور توسط رایت ساخته شد که در بین لیست اسامی زندگی بخش اسمیت سونیان که از 28 مکان تشکیل شده تحت عنوان « 28 جای دیدنی قبل از مرگ » قرارگرفته و ارائه این طرح در سال 1966 میلادی خود یک رویداد مشهور و تاریخی ملی می باشد. در سال 1991، اعضای موسسه معماری آمریکا به این طرح نام بهترین کار تمام وقت معماری آمریکایی را دادند. و نیز در سال 2007 طبق AIA (American’s Favorite Architecture) 29 ردیف در لیست برگزیده معماری آمریکا و بطور مخفیانه ای شکل گرفت.

خانهٔ آبشار

تاریخچه
بازسازی تاریخچه خانه آبشاری در 67 سالگی اش این فرصت را برای فرانک لیود رایت ایجاد کرد که با طراحیها و ساختارهایش از 3 ساختمان در بناهای معماری دوباره ظهور کند . سه کار اصلی وی از اواخر دهه 1930 با نامهای : خانه آبشاری ، ساختمان مومی شکل جانسون درراسین ، ویس کانسین و خانه هربرت جکوبس در مادیسون (ویسکانسین) دوباره او را به اوج شکوفایی در جامعه معماری برگرداند . فرضیه خانه آبشاری یکی از معروفترین فرضیات معماری است که توسط ادگارکافمن بزرگ (یکی از موفق ترین مردان تاجر و رئیس فروشگاه بزرگ کافمن) اجرا شد . پسرش بنام ادگار کافمن کوچک بطور مختصری به مطالعه معماری تحت نظر رایت پرداخت و بدین ترتیب ادگار بزرگ با کمک رایت و پسر خود موفق شد تا هزینه ای معادل با ساخت خانه ای در 12 متر مربع را در این پروژه سرماگذاری کند .

این مدل در ابتدا در شرح هنرهای صنعتی در چارچوب مرکز راک فلر و در پانزدهم آوریل سال 1935 ارائه شد . پس از شرح و توصیف متشابه دیگری در نیویورک ، کافمن بزرگ ترتیبی داد تا مدل نمایشی را در پیترزبرگ و با عنوان توصیفی « خانه های جدید بجای خانه های قدیمی» بسازد؛ که این مدل توسط دولت فدرال ایجاد مسکن مورد حمایت قرار گرفت . این مدل در هجدهم ژانویه برای یازدهمین طبقه از فروشگاه کافمن اجرا شد.

کافمن در « لاتورله » یک ملک لوکس فرانسوی زندگی می کرد که این ملک توسط معمار سبک معروف پیترزبرگ بنام بنوجانسن (1964-1874) در حومه بسیار مجلل و شیک فوکس چاپل در سال 1923 برای ارگار. جی. کافمن طراحی شد . رایت در سه شنبه هجدهم دسامبر از بیرران دیدن کرد و کافمن ها و رایت از رفع خستگی در لاتورله بسیار لذت بردند . آن لحظه که رایت ( یعنی همان کسی که برای اغوای بالقوه یک مشتری هیچ فرصتی را از دست نمی داد) با این لحن که کافمن مسن از فاصله دور قادر به شنیدن صدایش باشد به ادگار کوچک گفت : « ادگار این خانه شایسته والدین تو نیست .» نظر کافمن را به مدلی با ارزش معطوف کرد . خود شخص کافمن مالک ملکی خارج از پیترزبرگ بود که دارای یک آبشار و تعدادی کلبه (همانند کلبه هایی که در مناطق روستایی استفاده می شوند) بود . وقتیکه کلبه های مذکور خراب شدند، آقای کافمن با رایت تماس گرفت. در هجدهم دسامبر سال 1934 رایت دوباره از بیرران دیدن کرد و بدین ترتیب تقاضای نقشه برداری از نواحی اطراف آبشار را داد . یکی از این نقشه برداریها توسط شرکت مهندسی فیاب از شهر تاون پنسیلوانیا صورت گرفت که کار اصلی آنها اندازه گیری تمامی سنگ ریزه ها، درختان و تهیه نقشه مکان نگاری را در بر می گرفت و در مارچ سال 1935 گزارش کامل کار آنها به رایت ابلاغ شد .

طبق گزارشات شاگردان رایت در تالسین که کافمن بزرگ در 22 سپتامبر در میلواکی بود ، یعنی 9ماه پس از اولین ملاقاتشان ، و در صبح زود یکشنبه رایت را به خانه اش دعوت کرد تا با این خبر که قبل از صرف نهار تمایل به دیدن وی دارد ، رایت را غافلگیر کند . او نمی توانست بیش از این منتظر بماند تا برنامه های رایت را ببیند .

رایت در آن گفتگوی اول صبح به کافمن گفت که در حال کار روی برنامه ها می باشد ، اما در واقع هنوز هیچ طرحی ندارد . بعد از صرف صبحانه آنروز ، رایت در میان گروهی از شاگردان بسیار عصبی اش ، در کمال خونسردی و آرامش ظرف 2 ساعت الگوهایی را ترسیم کرد و بدین ترتیب باعث شد کافمن به طرف تالسین حرکت کند . و درست در این زمان بود که کافمن برای اولین بار دانست که رایت قصد دارد بجای ساختن خانه زیر آبشار آنراروی آبشار بسازد، تا منظره یک آبشار کوچک را همانطور که او انتظار داشت را ایجاد کند .

باید به این نکته اشاره کرد که کافمن در ابتدا پس از اینکه از طرح رایت برای ساخت خانه اش بالای آبشار آگاه شد شدیداً ناراحت گشت . وی خانه ای را می خواست و مدنظر داشت که در حاشیه جنوبی رودخانه بیرران قرار بگیرد که از آنجا بتوان مستقیماً منظره آبشار را دید. او به رایت گفت که جنبه مورد علاقه اش به منظره رودخانه بیرران برمیگردد.

خانهٔ آبشار

طراحی و ساختمان سازی
درست در زمانی که رایت تصمیم به ساخت خانه در محل مورد نظر گرفت ، متوجه مشکلات ساخت در آن ناحیه شد . محل حاشیه شمالی رودخانه بیرران به اندازه کافی وسعت نداشت تا یک فونداسیون نرمال را برای ساختن خانه مورد نظر رایت فراهم آورد . گذشته از این مسئله او می بایست درخواستهای مالک که تمایل به بازدید و بررسی آن منطقه داشت را نیز مدنظر قرار می داد. برنامه های کافمن برای پذیرایی از گروه های بزرگی از دوستان و برپایی مهمانی های بزرگ باعث شد که رایت بداند خانه مذکور باید بزرگتر از آنچه او برنامه ریزی و طراحی کرده بود باشد . همچنین خانم و آقای کافمن اتاق خوابهای جداگانه زیادی را می خواستند . بدین ترتیب که یک اتاق خواب برای پسر بزرگشان و نیز اتاقهایی اضافه برای مهمانان می خواستند . راه حل رایت برای این مشکل و عدم فضای کافی وقتی آشکار شد که او تصمیم گرفت پایه ای اضافی را در ساختار این خانه بکار گیرد . طرح ساختاری برای خانه آبشاری تحت نظر رایت و توسط همکاران مهندس وی (همان کسانی که مسئول ساختار ستونها در طرح بسیار بحث برانگیز دیگر رایت با عنوان طرح فرم پذیر مرکز فرماندهی جانسون بودند) بنامهای مندل گلیکمن و ویلیام وسلی پیترز اجرا شد.

برنامه های مقدماتی این پروژه برای تأئید کافمن در پانزدهم اکتبر سال 1935 به وی ارائه شد . بعد از اینکه رایت بازدید دیگری را از زمین مذکور کرد به فراهم سازی یک تخمین با ارزش برای این کار پرداخت . در دسامبر 1935 ، معدن سنگ قدیمی غرب این پروژه دوباره بازگشایی شد تا بدین ترتیب سنگ مورد نیاز برای دیوارهای این خانه فراهم شود . رایت در طی دوران ساخت این خانه ، بر خلاف دستیارش رابرت موشرکه بطور مدام ابه آن پروژه و زمین سر می زد ، تنها بصورت دوره ای از آن محل بازدید می کرد . آخرین طرح های ترسیم شده توسط رایت در مارس 1936 با شروع کار بر روی پل و نیز برای شروع ساخت خانه اصلی در آوریل 1936 اجرا شد.

خطوط اصلی عمودی و افقی بخش های متمایز از مشخصات بارز پروژه خانه آبشاری بودند . ساخت این خانه با درگیری بین رایت ، کافمن و پیمانکاران این پروژه دچار بحران شد . مسئله ناخوشایند بر سر این موضوع بود که کافمن متوجه تجربه ناکافی رایت در بکارگیری بتن های جوشندار شد و پس از آن کافمن طرح بکارگیری ستونهای پیش آمده را مطرح کرد که توسط طرح مقاومتی مهندسان مشاور بازبینی شد . طبق گزارشات دریافتی ، رایت مقصر اعلام شد و سریعاً از کافمن درخواست برگشت طرحهای عملیاتی اش را کرد و اینطور بیان کرد که این پروژه تنها با بکارگیری طرحهای اعمال شده وی شانس موفقیت خواهد داشت . پس از مدتی به دلیل به زیر خاک رفتن یکی از دیوارهای خانه، کافمن از کار خود و کنار گذاشتن طرح رایت پشیمان شد.

پس از بازدید مجدد زمین در ژوئن 1936 توسط رایت، او سنگ تراشی پل را رد کرد و اظهار کرد که « پل باید از نو ساخته شود.» رایت و تیمش تصمیم گرفتند بجای تیرهای ستونهای پیش آمده در طبقات زیرین از تیرهای T شکل یکپارچه (از بالا به پائین) که از صفحات بتنی یک تکه ساخته شده بودند استفاده کنند که هر دو بصورت سقفی برای طبقه زیرین در نظر گرفته می شدند و در برابر فشار ساختمان مقاومتی را ایجاد می کردند. یکی از پیمانکاران و مهندسین این طرح بنام والترهال محاسبات جداگانه ای را اعمال کرد و برای افزایش مقاومت ساختمان استدلال خود را بدین صورت ارائه داد که : باید در ماده ستونهای بتنی طبقه اول از فولاد نیز استفاده کرد . در حالیکه برخی منابع اثبات کرده بودند هال جزء پیمانکارانی است که مقدار مقاومت ساختمان را تا دو برابر افزایش می دهد ، رایت پیشنهاد وی را رد کرد . نسبت به دیگران اینبار کافمن از مهندسین مشاورش درخواست کرد که دوباره به بررسی و بازبینی طرحهای ارائه شده مقاوم سازی رایت بپردازند و مقدار فولاد معین شده توسط رایت را نیز تا دو برابر افزایش دهند.

نمای داخلی خانهٔ آبشار

همچنین وقتی پیمانکاران در قالب بندی بتنی برای تیرهای پیش آمده هیچ راهکاری را اعمال نکردند تا ازخمیدگی و انحراف ستونها جلوگیری کنند، ستونهای مذکور به طرز قابل ملاحظه ای خمش پیدا کردند. در این لحظه رایت به یاد پیشنهاد اضاف کردن فولاد بیشتر افتاد و موشر را فرا خواند. با تأئید کافمن، مهندسین مشاور برای پیمانکاران طرحی را ترتیب دادند که طبق آن یک دیوار محافظ تحت ستونهای دیوار اصلی برای تراس غربی کار گذاشته شود. وقتیکه رایت در یکی از بازدیدهایش از این منطقه به این ایده پی برد از موشر خواست بطور محتاطانه ای لایه های سنگی طبقه بالا را از نظر کیفیتی بهبود بخشد. وقتیکه بعدها کافمن به آنچه انجام داده بود اعتراف کرد، رایت به او آنچه که موشر انجام داده بود را نشان داد و به این نکته اشاره کرد که ستونهای جلویی برای ماهها بدون حمایت دیوار اصلی و تحت تحمل بار سنگین مورد آزمایش قرار گرفتند. در اکتبر سال 1937 خانه اصلی کامل شد.

هزینه ها
هزینه خانه اصلی و نیز خانه مهمانان هزینه ای برابر با 155000 دلار آمریکا را در بر داشت . بدین ترتیب که : خود خانه 75000 دلار، پایان کار و مبلمان خانه 22000 دلار ، خانه مهمان ، گاراژ و محل سکونت خدمتکاران 50000 دلار و دستمزد معمار 8000 دلار هزینه را شامل شدند . از سال 1938 تا 1941 بیش از 22000 دلار صرف دیگر جزئیات این پروژه و نیز صرف تغییرات در سبک آهن آلات و نورپردازی شد . هزینه کلی این پروژه با در نظر گرفتن نرخ تورمات 155000 دلار محاسبه شد که این مقدار در سال 2013 برابر با ارزش تقریبی 6/2 میلیون دلار بود. یکی از بازتاب های مرتبط با هزینه این پروژه در آن زمان این بود که ، در سال 2009 تنها هزینه ترمیم آن براب با 4/11 میلیون دلار برآورد شد .

تصاویر بیشتری از خانهٔ آبشار را با هم می بینیم:

برندهای ساختمانی مقالات ساختمانی این مقاله را پسندیدید؟
برای دوستانتان در پیام رسان های معروف به اشتراک بگذارید. ارسال شما به ما کمک می کند همواره بهترین مطالب جهان را با بالاترین کیفیت ارائه کنیم. ←